Mały rozumek nie wszystko pojmuje*

Jesteśmy wreszcie we własnym domu. 

Ale ten dom nam  demolują.

Nie stój, nie czekaj. 

Co robić? 

Pomóż!

Dziś tylko tyle. Widzimy się wieczorem? Europa na nas patrzy, musi na być dużo!

To ostatni moment!

Dlatego postanowiła wrzucić i tu wpis z mojego właściwego blogu (tak, wiem, mam nie podawać adresu). Wróciłam na chwilę na Blox, bo sprawa jest poważniejsza niż moje fochy.

Kto zaczął? Kto pierwszy rzucił kamieniem w przeciwnika? Kto pierwszy rozpoczął deptanie polskiego prawa? Czy to naprawdę dziś jest najważniejsze? Serio?

Za chwilę trójpodział władzy w Polsce przejdzie do historii. Zaraz za nim polska demokracja. Zapłacimy za to wszyscy. Dlatego zastanawianie się nad tym, kto pierwszy czy kto bardziej, jest zupełnie niepotrzebne.

Polska jest tylko jedna. Polska to kraj mój i Twój, to kraj tych, którzy na prawo i tych którzy na lewo, tych którzy głosują na tych lub innych, ale i tych, którzy nie głosują. I to my wszyscy mamy prawo, ale i obowiązek o naszym kraju decydować. I o to właśnie toczy się dziś walka.

Ale przypomnijmy, jeśli tak naprawdę większości na tym zależy. W 2005 r. po wyborach miał rządzić POPiS. Coś nie wyszło, partie się pokłóciły i od tego momentu zaczęło się dzielenie Polski. Te dwie partie walcząc między sobą nie przebierały w środkach i straszyły nas sobą nawzajem. A my jak kretyni uwierzyliśmy.

To co dzieje się dziś do finał tej walki. Tyle że te 12 lat temu nikt by go nie przewidział.

Wyborcy PiS, przecież wielu z Was nie głosowało na PiS, ale przeciwko PO, bo PO chachmęciła przy wyborach sędziów do Trybunału Konstytucyjnego, bo nie dopuściła do referendum w sprawie sześciolatków, bo… Głosowaliście przeciwko PO, bo partia ta Was nie słuchała. Dziś milionów obywateli nie słucha PiS. Przepycha nocą ustawy pisane na kolanie nie dlatego, by Wam się żyło lepiej, ale dlatego, bo w nocy wielu niecnych uczynków nie widać. Dlatego większość przestępstw popełnianych jest nocą.

Prawa strono, lewa strono i ci którzy są w środku, czy nie czas powiedzieć: NIE! Polska jest nasza a nie polityków. My wszyscy powinniśmy decydować, co się z Polską dzieje. I to nie tylko w dniu wyborów. Społeczeństwo obywatelskie to takie, które uczestniczy w sprawowaniu władzy na co dzień.

PiS chce reformować sądownictwo. Niech reformuje, ale w dzień. Niech pozwoli wszystkim się wypowiedzieć na ten temat, niech dopuści konsultacje społeczne. A dopiero potem niech głosuje. Czego się PiS boi, że znów proceduje nocą i zabrania dyskusji. Tak, tak, zabrania. Nie pozwala ekspertom wejść do Sejmu, a budynek Sejmu otoczył jak fortecę.

Zwolennicy PiS, naprawdę tego chcecie. Naprawdę popieracie polityków, którzy na swoich obywateli wysyłają policję, którzy pod osłoną nocy zmieniają ustrój państwa?

Może przestańmy wreszcie walczyć ze sobą i zacznijmy walczyć z politykami, którzy nas wykorzystują dla swoich korzyści. I nieważne, w jakich koszulkach klubowych są ci politycy.

Myślałam, że całkowicie zakończyłam przygodę z Bloxem, ale dla Bloxa chyba jestem zbyt interesującą osobą, by o mnie zapomnieć, więc bawimy się dalej.

Jak pewnie wiele z Was pamięta, obraziłam się na ten portal. Pal licho powód. Dość, że szlag mnie trafił, przeniosłam więc moje blogi gdzie indziej. W owym czasie, a więc kilka miesięcy temu pałałam żądzą walki i szłam na zwarcie czołowe. Celowo. Dlatego zagrałam Bloxowi na nosie reklamując nowe blogi na tej platformie. Nikt jednak na to nie zareagował. Trudno. Mnie złość przeszła, nowe blogi zadomowiły się w nowym miejscu. Było ciężko i tęskniłam za Bloxem. Nie ukrywam tego. Jednak to wszystko już za mną. W nowym miejscu jest w porządku. Da się żyć. I co nagle odkrywam? Poniewczasie Blox zablokował "Tęczę w kałuży" i "Mały rozumek". Osoba, która to zrobiła znów złamała regulamin, bo powinno się mnie o tym uprzedzić podając powód. Powinno się też mnie powiadomić, że taki fakt miał miejsce. Ale po co czytać własny regulamin? Jeszcze by się oczka zmęczyły! A gdy to zgłosiłam, usłyszałam w odpowiedzi, że odblokują blogi, gdy skasuję linki do nowych blogów. Skasuję z blogów, do których nie mam dostępu! Paragraf 22.

No dobra w końcu się dogadaliśmy, blogi są odblokowane, linki skasowane. Zakładam, że kto miał poznać drogę do nowych blogów, to ją poznał. Dzięki tej przygodzie mam okazję podać tę drogę jeszcze raz. Wskażę ją w komentarzu. W sposób jak najbardziej regulaminowy.

Złość mi już przeszła, więc pewnie wrócę wkrótce do pisania blogu. Jednak z częścią z Was prawdopodobnie przyjdzie mi się pożegnać. Miałam chwilę na przemyślenie tego i owego. Jakiś czas temu postanowiłam zmienić platformę, a teraz przyszedł czas, by zakończyć przeprowadzkę. Dotąd na Bloxie informowałam o nowych wpisach. Myślę, że ci którzy chcą mnie odwiedzać w nowym miejscu już poznali drogę. Sądzę też, że część znajomych po prostu z czasem o mnie zapomni. Ja oczywiście będę tu regularnie wpadać, by czytać i komentować Wasze wpisy. I będę to robić do ostatniego znajomego. Mam nadzieję, że długo, ale jak będzie - zobaczymy.

Na pożegnanie dwie sprawy. Pierwsza to rada. Wiem, że wiele osób narzekało, że Blox uszczęśliwił użytkowników listą polecanych wpisów. Nie wiem jednak, czy wszyscy wiedzą, że da się je wyłączyć. Wchodzimy na ustawienia, tam na zakładkę "wpisy" i na samym dole znajdujemy "polecane wpisy" i wybieramy opcję "wyłączone".

I druga sprawa to przypomnienie adresy mojego nowego blogu xxxx Nie przypominam, bo nie wolno.

Jestem całkowicie wolnym duchem i chodzę własnymi ścieżkami. Mam też patologiczną wręcz skłonność do relatywizowania. No i moim żywiołem jest chaos. Ponieważ od zawsze miałam wokół siebie duży nieporządek, w nieporządku świetnie się odnajduję. Powiem tyle, że jestem mistrzynią w znajdowaniu. Święty Antoni mógłby się ode mnie uczyć!

Ten wycinkowy rys charakterologiczny nie wynika z tego, że postanowiłam dokonać autoprezentacji. To wstęp do dzisiejszego wpisu, który zamieściłam na nowym blogu

Chyba wyszedł za długi. Jeśli przeszkadza Wam słowotok, to proszę o informację zwrotną (pod tym nowym blogiem), bo ja czasami nie znam umiaru, a jednak tworzę wpisy dla czytelników, a nie dla siebie.